‘Gönlüm kırık ayna, sen olmadıktan sonra neyleyim ben elleri’ Sıla’nın seslendirdiği bir şarkıyla başlıyorum yazıma ve sen aklıma geliyorsun her gece. Uykum kaçıyor ve seni düşünüyorum. Senli hülyalar süslüyor gecemi ve sen kokuyor her bir tarafım. Elim sen kokuyor, kollarım seni sarıyor, gözlerim seni arıyor, dudaklarım senin ismini sayıklıyor, kalbim senin için çarpıyor, senli havayı içime çekiyorum ve bedenim sen oluyor.
Her cümlem senle bitiyor, her kelimem sen kokuyor. Ruhuma işlenmiş senin sevdan ve vücudum senle titriyor. Depremler oluşuyor gökyüzünde ve yıldızlar ismini yazıyor. Gecem sen oluyor, gündüzüm sen. Senle yatıp senle kalkıyorum. Ruhuma işlenmiş ismin, kalbimde yer ediniyor senin sevdan.
Şimdi gündüzlerim yok oldu, geriye geceleri bıraktın sadece. Yıldızlar ismini yazıyor geceye, sen olmayınca neyleyim ben geceleri. Ay tek başına semada dönerken, bende tek başına sevdanla dönüyorum geceye. Ay yıldızsız, ben ise sensizim. Gecelerime yıldız, gündüzlerime güneşsin! Sen gidince güneşim battı, yıldızlarım kaydı. Sen gökyüzümdün benim!