Ayrılma kaygısı, çocukların sevdikleri kişilerden (özellikle anne-baba) uzakta kalma düşüncesiyle yaşadıkları doğal bir duygusal tepkidir.
Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Dr. Öğr. Üyesi Yasin Çalışkan, okula yeni başlayan 3-6 yaş arası çocuklarda bu kaygının oldukça yaygın görüldüğünü ve gelişimsel olarak beklenen bir süreç olduğunu belirterek şunları söyledi:
“Bu kaygı genellikle ağlama, ayrılmakta zorlanma, fiziksel şikâyetler (karın ağrısı, baş ağrısı) ve okula gitmeyi reddetme şeklinde kendini gösterir.”
Çalışkan, çocuklarda bu kaygıyı azaltmak için şu tavsiyelerde bulundu:
Okul hakkında pozitif konuşmalar yapın, okulun eğlenceli bir yer olduğunu vurgulayın.
Okul binasını dışarıdan gösterin, mümkünse bahçesinde oynayın.
Okul saatlerine uygun uyku ve beslenme rutini oluşturmaya başlayın.
Ayrılık durumlarını kademeli olarak artırın (kısa süreli akraba ziyaretleri gibi).
Veda ritüeli oluşturun: Kısa, tutarlı ve net bir ayrılma rutini belirleyin.
Uzun vedalardan kaçının; bu kaygıyı artırabilir.
“Öğle yemeğinden sonra geliyorum” gibi somut zaman ifadeleri kullanın.
Çocuğunuzla geleceğe dair planlar yapın: “Okuldan çıkınca parkta oynarız.”
Çocuğunuzun duygularını anlayışla karşılayın: “Beni özleyeceğin için üzgün olduğunu anlıyorum.”
Kaygılarını küçümsemeyin veya “büyük çocuklar ağlamaz” gibi ifadelerden uzak durun.
Evden bazı nesneleri (oyuncak, fotoğraf) götürmesine izin verin.
Başarılarını kutlayın: “Bugün çok cesur davrandın!”
Çocuğunuzun özelliklerini ve sevdiği aktiviteleri öğretmenle paylaşın.
İlk haftalarda daha erken alım yapabilirsiniz.
Öğretmenden günlük kısa bilgiler isteyin.
Çalışkan, ayrılma kaygısının 4-6 hafta sürmesi, çocuğun günlük işlevlerini ciddi şekilde etkilemesi veya sürekli fiziksel belirtiler (karın ağrısı, iştahsızlık) görülmesi halinde çocuk ve ergen ruh sağlığı uzmanından destek alınmasını tavsiye etti.
“Her çocuk farklı bir tempo ile uyum sağlar. Sabırlı, tutarlı ve sevgi dolu yaklaşımınız, çocuğunuzun okul hayatına sağlıklı bir başlangıç yapmasında en önemli faktördür. Bu süreç, çocuğunuzun bağımsızlık kazanmasına ve sosyal becerilerinin gelişmesine önemli katkılar sağlayacaktır.” dedi.