Güven; birçok duyguyu içerisinde barındıran bir duygu yumağıdır. İnsanlar, birbirleriyle olan ilişkilerine başlamadan önce, güven duygusunu birbirlerine hissettirmesiyle başlar. Bu duygu karmaşası içerisinde bir düğüm başlar. Bu düğümü çözebilmek, insanın kendine olan özgüveninden kaynaklanır. Kişinin kendisine olan özgüveni karşısındaki insana değer verdiğini gösterir.
İnsanlar, ilişkilerinde en çok aradıkları özellik, güvendir. Bir ilişki, güven duygusu üzerine kuruludur. Karşılıklı olarak birbirlerine olan güveni, bütün karşılaşacakları sorunların üstesinden gelen, ilişkinin yegane temelidir.
Aşk, sevgi, arkadaşlık, dostluk gibi insan ilişkileri güven üzerine kuruludur. Bir arkadaşlık, dostluk kurarsanız temeli; güvendir. Bir insana aşık olursanız sebebi; güvendir.
Aşk; bir binaya benzer, eğer temelini güvenle atmazsanız o bina çöker. Nitekim insanlarımız aşkı güvenle değil de, çıkar üzerine kurdukları için ortada aşk diye bir şey kalmaz. Bunun adı, çıkar üzerine kurulmuş bir ortaklıktır.
Başarılı olamamamızın nedeni; özgüven eksikliğidir. Bu durum, daha çocuk yaşta iken anne ve babanın çocuğuna güven veremediğinden kaynaklanır. Çocuk, aile fertlerinden sürekli ilgi ve alaka göstermelerini bekler. Ve gereken ilgi ve alakayı göremeyince, çocukta özgüven eksikliğinin tohumunu ekmiş olursunuz. Sonrada anne ve baba, çocuğundan sürekli bir beklenti içerisine girerler. Çocuk; derslerinde başarılı olmaz, çocuğu suçlarsınız. Çocuk; toplum içerisinde iyi birey haline gelemez, çocuğu suçlarsınız. Çocuk; hayatının hiçbir zamanında başarılı olamaz, çocuğunuzu suçlarınız. Halbuki en büyük suçu, siz işlediğinizin farkında bile değilsiniz.
Özetle; eğer, nitelikli bir birey yetiştirmek istiyorsanız: Ona güvenle, sevgiyle, aşkla yetiştirin ki, hayatının her anında ayakları yere sağlam basabilsin. NE MUTLU AŞKLA, SEVGİYLE YAŞAYABİLENLERE….