Okula giden herkes mutlaka ilkokul son dönemlerde ise ilköğretim okulunda öğretmenini hatırlar. Çünki 7-12 yaş gurubunda insanların hafızasına girenler ömür boyu unutulmaz. Her gün 4-5 saat öğretmeni ile birlikte olan ondan çok önemli bilgiler öğrenen aynı zamanda mufretatta bulunan dersleri öğrenen çocuklar büyüdüğünde de mutlaka öğretmenleri görüp sohbet ediyordur. Öğretmenlik kutsal bir meslek ancak maddi imkanları istenen düzeyde olmayan ve iyileştirme bekleyen bir meslek. Milli Eğitim teşkilatında sendikalar parçalara bölünmüş, Kamu-Sen, Memur-Sen, Kesk ve yeni birkaç sendika daha kuruldu. Şanlıurfa’daki öğretmenlerin sorunlarına kısa bir dokunursak birincisi yeterince lojman olmaması ve urfada kiraların yüksek olmasıdır. Şanlıurfa’da özellikle 2011 yılında Suriyelilerin gelmesi ile kiralar artmıştı. Ancak, 2021 yılındaki artış normal bir artış değil. Binlira kirası olan yerler 2 bin liraya kadar yükseldi. Bir öğretmen aldığı maaşın yüzde 40’ını kiraya verirse kalanı ile geçimini yapması çok zor. Şanlıurfa’ya gelenler gelenlikle burada para biriktirim ümidi ile geliyorlar. Ancak geldiklerinde gördükleri manzara bu. Öğretmen geçim derdi ile uğraşırsa öğrencisine ne kadar iyi eğitim verebilecektir. Öğretmenin geçim sorunu olmadığında daha verimli olacaktır. Bu nedenle urfaya gelen kaçıyor veya gelmek istemiyor. Sonuçta her şey maddiyata dayanıyor.