Şanlıurfa’da yıllardır deri üretimiyle uğraşan Abdülkadir Demir, meslekte yaşanan gerilemeyi ve sektörün içinde bulunduğu zorlukları anlattı. Çıraklıktan beri yaklaşık 30 yıldır bu işin içinde olduğunu belirten Demir, geçmişte bölgede yüzlerce atölye bulunduğunu ancak bugün bu sayının bir elin parmaklarını geçmediğini ifade etti.
“Eskiden 30, 40, 50 belki 100 atölye vardı, şimdi 1-2 tane kaldı. Hepsi kapandı. Yan sanayi yok, üretim yok. Malzemeler dışarıdan geliyor, firmalar zorluk çekiyor ve kapanmak zorunda kalıyor,” dedi.
Mesleği ailesinden öğrendiğini belirten Demir, uzun yıllar İstanbul’da çalıştıktan sonra Şanlıurfa’ya döndüğünü söyledi. Üretim sürecine dair bilgi veren Demir, ürünlerin el emeğiyle hazırlandığını vurguladı:
“Önce yüzlerin kesimi oluyor, sonra dikişe gidiyor. Dikişten sonra kalıp çekiliyor, temizlik yapılıyor ve satışa sunuluyor. Fabrikalarda her şey makine, ama biz el emeğini tercih ederiz. Çünkü el işi ürünler geçmişe daha dayanıklıdır.”
Sektörde usta-çırak ilişkisinin de giderek zayıfladığını dile getiren Demir, yeni neslin bu mesleğe ilgi göstermediğini belirtti:
“Eskiden çocuklar parklarda değil, dükkanlarda çıraklık yapardı. Eğitile eğitile usta olurlardı. Şimdi neredeyse hiç çırak yok.”
Hammaddeye erişimde ciddi sıkıntılar yaşandığını söyleyen Demir, üretimin sürdürülebilir olması için yerli yan sanayilerin ve fabrikaların desteklenmesi gerektiğini vurguladı:
Kaynak: Şanlıurfa Gazetesi“Lastik, deri gibi hammaddeler dışarıdan geliyor. Şanlıurfa’da bunların üretimi yok denecek kadar az. Gençlerin önü açılmalı, yatırım yapılmalı. Ancak böylece meslekler yaşar.”
