Türkiye genelinde olduğu gibi ilimizde de eğitim öğretimin ilk yarısı tamamlandı. Geleceğimiz olan çocuklar bu 15 günlük tatilde dinlenip ilk yarının yorgunluğunu atması gerekirken maalesef ailelerinin zoru ile çalıştırılmaktadır. Özellikle çöp kutularından cam, plastik şişe ve benzeri atıkları toplayan çocukların sağlığı tehlikeye girmektedir. Ne kadar basın yoluyla açıklama yapılsa da aileler ekonomik durum nedeni ile bu talimat ve açıklamalara kulaklarını tıkamaktadır.
Önceki gün ilköğretim okulu 4.sınıfa giden bir çocuğun çöp kutusunu karıştığını gördüm. Kendisine yaklaşarak ne yapıyorsun dedim. Elleri ve yüzü kirlenmiş elleri pislik içinde olan cocuk babam diyor git. Çöp kutularından cam, cam şişe topla diyor. Sabah erken saatlerinde Ertuğrulgazi, Ulubatlı mahallerindeki bütün çöp kutularından cam ve cam şise topluyorum. İki üç günde bir gidip satıyoruz. Bende sordum günde kaç kilo topluyorsun ne kadar eline geçiyor. Çocuk günde 15 bazen ise 20 kilo cam ve cam şişe topladığını ve kilosunu ise 50 kuruşa sattıklarını belirtti. Günlük 7lira 50 kuruş veya 10 lira kazan çocuk aylık olarak belki ailesine 225 ile 300 lira arasında katkı sağlıyor ama bu çocuğun geleceği kararıyor.
Çöp toplayan Belediye işçileri bile sadece çöp kutularını alıp araçlara boşalttığı halde ellerinde eldiven takıyor . Gerek firması gerekse amirleri gerekli özeni gösteriyor ve işçilerin sağlıkları ön planda tutuluyor. Yetişmiş insanların bünyeleri daha dayanıklı olmasına rağmen hijyene dikkat ederken , çöp toplayan çocukların ellerinde bir eldiven bile olmaması ailelerinin geleceğimiz olan bu çocukların sağlığını hiç düşünmediklerini söylememiz doğru olur.
Şanlıurfa Emniyet Müdürlüğü bir dönem bu çocuklar ile ilgili proje yaptı başarılı da oldu ancak. Bu işler Sosyal Hizmetler İl Müdürlüğünün görevi bu nedenle özellikle Şanlıurfa Valiliği başta olmak üzere sorumluluğu bulunan kurum ve kuruluşların bu konu üzerinde hassasiyetle durmalarını bekliyoruz. Sağlık nesiller yetiştirmek istiyorsak bu hepimizin görevi. Biz ilgililere duyurarak görevini yaptığımıza inanıyoruz.