Şanlıurfa’da Emeklilerin Geçim Sıkıntısı Derinleşiyor: Kiralar Maaşları Solladı
Şanlıurfa’da emeklilik yıllarını huzurlu ve sakin geçirmek isteyen yurttaşlar, hızla artan yaşam maliyetleri karşısında zor durumda kalıyor. Özellikle kiralardaki ciddi artışlar, dar gelirli emeklilerin bütçesini alt üst ediyor. Şehirdeki sosyoekonomik dengesizlikler, emeklilerin yaşam kalitesini önemli ölçüde düşürürken, “Şanlıurfa’da emekli olmak hayal mi oldu?” sorusu ise her geçen gün daha yüksek sesle sorulmaya başlandı.
Konut Kiraları Emekli Maaşlarını Geçti
Son bir yılda Şanlıurfa genelinde konut kiraları neredeyse iki katına çıktı. Eyyübiye, Karaköprü ve Haliliye gibi merkez ilçelerde ortalama kira bedelleri, emekli maaşlarının çok üzerinde seyrediyor. En düşük emekli maaşının 10 bin lira civarında olduğu göz önüne alındığında, bu tutarın neredeyse tamamı yalnızca kiraya gitmekte. Bu durum, emeklilerin temel ihtiyaçlarını karşılamalarını neredeyse imkânsız hâle getiriyor. Gıda, sağlık ve ulaşım gibi zorunlu giderler de eklendiğinde, birçok emekli ay sonunu getiremiyor.
Şehirde Yaşamak Yerine Köylere Dönüş Başladı
Artan kira maliyetleri karşısında çaresiz kalan bazı emekliler, çözümü kırsal bölgelere dönmekte buldu. Şanlıurfa’nın merkezinden uzak, kira baskısının daha düşük olduğu köyler ve kasabalar, emekliler için yeniden cazip hâle geldi. Ancak bu bölgelerde sağlık hizmetlerine erişimin sınırlı oluşu, ulaşım zorlukları ve sosyal aktivitelerin yetersizliği gibi sorunlar, bu göçün kalıcı ve sağlıklı bir çözüm olmadığını gösteriyor. Özellikle yaşlı bireylerin temel hizmetlerden uzaklaşması, yaşam kalitesini olumsuz etkiliyor.
Sabit Gelirle Artan Giderlere Karşı Durmak Mümkün Değil
Şanlıurfa’daki emekliler, maaşlarının yıllar içinde alım gücünü kaybettiğini dile getiriyor. Enflasyonun yüksek seyrettiği bir dönemde sabit gelirle geçinmek oldukça güç. Kiraların yanında market fiyatlarının sürekli artması, sağlık harcamalarının daha da pahalı hale gelmesi ve elektrik, su, doğalgaz gibi temel faturaların yükselmesi, emeklilerin yaşamını daha da zorlaştırıyor. Özellikle kronik hastalığı olan ve düzenli ilaç kullanmak zorunda kalan bireyler, sağlık giderlerini karşılamakta zorlanıyor.
Yerel Yönetimlerden Sosyal Destek Bekleniyor
Emeklilerin artan sorunları karşısında gözler yerel yönetimlere çevrildi. Belediye destekli sosyal konut projeleri, kira desteği, gıda yardımları gibi uygulamalar, emeklilerin gündeminde yer alıyor. Ancak bu yöndeki adımların sınırlı kalması, beklentilerin karşılanmadığı izlenimini doğuruyor. Şanlıurfa’da emekli nüfusu her geçen yıl artarken, bu kesime yönelik sosyal politikaların eksik kalması, toplumsal anlamda ciddi bir kırılganlık yaratıyor. Emekliler, yalnızca ekonomik değil, sosyal anlamda da desteklenmeyi bekliyor.
Emeklilik Hayali Artık Sadece Kağıt Üstünde
Şanlıurfa’da bir zamanlar emeklilik dönemi, huzurla yaşanacak bir süreç olarak görülüyordu. Ancak günümüzde birçok emekli, “emekli oldum ama geçinemiyorum” diyerek tekrar iş arayışına giriyor. Kimileri güvenlik görevlisi ya da apartman görevlisi olarak çalışırken, kimileri ise küçük esnaf olarak ayakta durmaya çalışıyor. Yıllarca çalıştıktan sonra hak edilen emeklilik, artık pek çok kişi için gerçek bir dinlenme döneminden çok, yeni bir mücadele süreci anlamına geliyor.
Şanlıurfa’daki bu tablo, yalnızca yerel değil, ulusal düzeyde de emeklilik sisteminin yeniden gözden geçirilmesini zorunlu kılıyor. Artan yaşam maliyetleri karşısında emeklilerin daha fazla desteklenmesi gerektiği ortada. Aksi hâlde, huzurlu bir yaşam umuduyla emekli olan binlerce kişi, geçim derdiyle boğuşmaya devam edecek.
Kaynak: Zeki Ersin Yıldırım
