Türkiye’de ve Şanlıurfa’da  30-40  yıl öncesini bilenler bugünlerin kıymetini çok iyi biliyorlar. Gençlerde zorluk geçmediklerini için gördükleri gibi hayatın yaşandığını zannediyorlar. 1974 yılında Kıbrıs barış harekatı sonrası Amerikanın ambargosu ile prinç, gazyağı, tüp, şeker hemen hemen her şey karne ile veriliyordu. Şimdi Türkiye’ye her türlü ambargoyu uyguluyorlar, paldemi oldu. Yine kuyruk ve karne olayı yok. Şanlıurfa ili içme suyu arıtma tesisi yapılmadan önce ne sıkıntılar yaşadığını gençler bilmez ancak o dönemin büyükleri bilir. Her evde depolar var. bina girişinde ve binanın üstünde depolar vardı. Bazı binalar santafij bazıları ise depolar için hidrofor kullanırdı. Çünkü su her gün 2-3 saat verilirdi. Bazen de 2-3 günde bir su verilirdi. Bazı binalar bina girişinden 2-3 ayrı hat çekerek su ihtiyacını karşılamayı amaçlıyorlardı. Bütün evlerde kovalarda sular doldurulurdu. Güneş enerjisi de yedek su olarak bağlanırdı. Bir çok evde de banyoların bir tarafına su deposunu yapılırdı. Suyu almak için gerek hidrofor gerek santrafij için elektrik kullanılırdı. Binanın ortak giderleri olarak her daireden elektrik paraları alınırdı. İçmesuyu arıtma tesisi bitirilmesi ile milyonlarca lira tasarruf edildi. Şanlıurfa’da 300 ve 400 bin hanenin elektrik bedeli düştü. Milli ekonomiye katkısı oldu. Şimdi temiz ve rahat 24 saat su içiyoruz. Ancak vatandaşların suyu kıymetini bilip tasarrufu etmesi gerekirken maalesef israfın had safhada olduğunu da belirtmek isterim.içmesuyunu tarlada sulama kullanıyorlar.