Adettendir özel günler için yazarlar kendilerine ayrılan köşelerinde, o özel gün için yazı yazarlar.
Hep merak etmişimdir....
Sevgilisi olmayan sevgililer günü için ne yazabilirler !
Annesi olmayan veya anne sevgisinden yoksun olanlar neler yazabilir !
Babasını hiç görmemiş veya hayal-meyal hatırlayanların babalar günü için neler yazabilir !
Annesini erken kaybeden,Abdullah diye bir arkadaşım var. Acı bir olayla karşılaştığı zaman veya kendisini yalnız hissettiği günler dilinden "annem" hiç eksik olmazdı.
Dostları ve ben hep üzülmemesini, annesiz olmaya alışmasını söylerken...
Onu ne kadar anlayabiliyorduk !
Çünkü bizim annemiz var. Ve onun yoktu.
Teselli ederken kendimizi kandırmak zorunda kalıyorduk !
Zor kardeşim zor...
Kişinin anne-baba sevgisi ve şefkatinden mahrum büyümesi zor...
Hele...İkisinden mahrum olanlara Allah yardım etsin.
Ben babamı 5 yaşında kaybettim...Hayal-meyal hatırlıyorum...
Babamı anlatayım dersem...Babamla yaşadıklarıma ait anlatacak hiçbir şeyim yok ki !
Beraber erkekler hamamına gitmedim, beraber top oynamadım, maça hiç gitmedik, taraftar sohbeti yapmadık, el ele veya yan yana yürümedik, muhakak o bana sarılmıştır ama ben ona sarıldığımı hatırlayamıyorum !
Hastalandığım zaman onun bana tutumunu gözleyemedim. O hasta olduğu zaman da benim duygularım nasıldı... Neler hissettim bunu bile hatırlamıyorum. Bildiğim ve bana öğretilen tek şey vardı o da "O benim babamdı".
Küçükken çocuklarla kavga ettiğim zaman sığınacağın bir limanın yok...
Bir başarı kazanırken canı gönülden paylaşacağın,sarılacağın kucak yok...
Kendini kötü hissettiğin zaman sırını söyleyeceğin küpün de yok...
İşte her babalar günü bana bunları hatırlatır...
Babası ile ortak anıları olan arkadaşlarım var. Babalarını kaybettikleri gün üzüldüklerini görüyordum.
Ama babalarına ihtiyaç duydukları günlerde kullandıkları şu kelime "Şu kadar param olacağına, keşke babam sağ olsaydı da şu an yanımda olsaydı" demeleri üzüntülerin en büyüğünü yaşadıklarını gösteriyordu.
Kalıplaşmış bir deyim vardır "Amca babanın yarısıdır" diye.
Ben bu algıya yeni bir deyim katmak istiyorum.
Aslında "adam gibi bir ağabey babanın onda dokuzudur"
Bana babamın yokluğunu hissettirmeyen. Beraber maça gittiğim. Her türlü muhabbet ettiğim. Top oynadığım.
İyi ve kötü günlerimde hep yanımda olan.
Dert taşım...Sırdaş küpüm...Ağabeyim...Yeri geldiğinde babam olan M.Emin Mancı’nın babalar gününü kutluyorum.
Bu özel günlerde hediyeler almak, günü kutlama manasına geliyor. Daha doğrusu günü kurtarma sayılıyor.
Aslında bu günün mana ve önemi manevi hediyelerle kutlanmalıdır...
Şayet evlat isen babalara verilecek en önemli hediye "İyi bir evlat" olmaktan geçer.
Şayet baba isen alınan en büyük hediye "İyi bir evlat yetiştirmenin hazzıdır" !
Adetten diyerek bütün babaların gününü kutluyorum.