Şanlıurfa'nın sebze ve meyve ihtiyacının büyük bölümü Mersin., Antalya, Adana ve civar illerden geliyor. Halbuki, Türkiye’nin en büyük entegre projesi olan GAP’ın bölgenin ekonomik ve sosyal kalınmasında en önemli yönü tarımsal artışı yükseltmek ve tarımsal çeşitliliğin oluşmasını sağlamaktı. . Türkiye’nin diğer bölgelerindeki refah düzeyini Şanlıurfa ve GAP bölgesindeki herkesin gelir düzeylerinin artırılması da amaçlıyordu..
GAP Projesinin hayata geçmesi ile Sulama sonrasında pamuk, ikinci ürün mısır, sebze ve meyve alanlarında kısmi artış görüldü. Ancak bölgenin ihtiyacını karşılayacak diğer alternatif ürünler pazar sorunu ve kooperatifleşme eksikliği nedeniyle istenen hedeflere ulaşamadı. GAP Bölgesinde çiftçilere gerekli eğitim verilemedi .
Şanlıurfa ve bazı bölgeler dönemin Başxbakanı Tansu çiller'in katılımı ile ilk defa 1994 yılında suya kavuştu. 23 yıldır Şanlıurfa halen sebze, meyve başta olmak üzere ihtiyaçlarını karşılayamıyor. Harran Ovasının bereketli topraklarına, Fırat suyunun verilmesinden bu yana, Ovada ürün desenini yakaladığımız, oluşturduğumuz söylenemez. Burada Taze fasulye, Karnabahar, Lahana, Pırasa, Ispanak, Her türlü Baharat ve Bakliyat bitkileri, Çilek yetişdiğini düşünün.Dış piyasalara da, pazarlamak mümkün; hatta konserve, Soğuk Hava Deposu hizmetlerini de, bu zincire eklerseniz, 1994 yılından bugüne 28 yıl geçti. Harran fıratına kavuştu ancak istenen ürün desenine ulaşamadı. GAP toprakları şahısların topulyarında olabilir ancak Türkiyedeki 81 milyon insanın vergileri ile oluştu. Bu nedenle Türkiyenin ihtiyacı ve Şanlıurfa'nın ihtiyacı olan ürünler ekilmeli ve ihtiyacını gidermelidir.
